quinta-feira, 4 de junho de 2020

«Ez direlako diruditena» [Porque no son lo que parece]

[De Ane Ibarzabal] Horrela gazteria sumisoago bat hezten joan da, nabari infantilizatzen. Horrela, gazteriak barne hartzen duen adin tartea gutxinaka handituz doa, trantsizio fase horretara kondenatzen da, subjektu debaluatu gisa betikotzen da baliabide ekonomikoak eta materialak ukatzen baitzaizkio urte luzeagoz, eta, horrela, burgesiak proletalgoarekiko dituen botere-kuotak handituz doaz.

Aipatutako fenomeno hori izan da tarteko Z belaunaldian kulturalki interbenitzea posibilitatu duen maniobretako bat, millennial belaunaldia, niniak, atzean utzi eta gazteria eredu berri bat ekoitzi duena. Horregatik, tentuz ibili beharra dugu, burgesiaren politikek ez dutelako proletalgoa salbatuko, ez dagoelako horien partetik azpijokoa ez den beste ezer. (gedar.eus)

[CAS: Así, se ha ido educando a una juventud más sumisa, una juventud que se ha infantilizado notablemente. Así, el intervalo de edad que abarca la juventud va aumentando poco a poco, condenándonos a esta fase de transición, perpetuándose la juventud como sujeto devaluado, negándonos los recursos económicos y materiales durante más años, y aumentando así las cuotas de poder de la burguesía con respecto al proletariado.

Este fenómeno ha sido una de las maniobras que han permitido intervenir culturalmente en la generación Z, ya que ha dejado atrás a la generación millennial, a los ninis y ha creado así un nuevo modelo de juventud. Las políticas de la burguesía, aún dadas en forma de ayuda, no salvarán al proletariado, porque no hay nada que no sea juego sucio por su parte.]